Blij in de Bellettrie

In de Literatuurwijk in Almere hebben veel straten namen van beroemde schrijvers. Claudia (34) woont sinds 2018 in deze wijk. Ze woont in de Bellettrie, een woonlocatie van InteraktContour. Samen met een vriendin is zij bezig met haar eerste boek. “Mijn vriendin doet het meeste schrijfwerk, maar het is mijn verhaal. Over hoe het mis kan gaan op school en in de hulpverlening. Gelukkig is de hulp die ik nu krijg, precies goed.”

Claudia wordt 34 jaar geleden in de Muziekwijk in Almere geboren. De zwangerschap is normaal verlopen, maar bij haar geboorte zit de navelstreng om haar hals. Ze heeft daardoor zuurstofgebrek gehad. De gevolgen worden laat onderkend. “Ik was het eerste kind van mijn ouders. Zij dachten dat ik me normaal ontwikkelde. Dat ik dingen anders vastpakte, dat mijn spraak anders was, viel hen niet op.

Pas toen ze de stand van mijn rechtervoet probeerden te veranderen met zooltjes, zag een jonge arts in opleiding het: ‘Het is niet de stand van haar voet. Het zit in haar spieren.’ Toen kwam ik op mijn derde jaar in revalidatiecentrum De Trappenberg terecht. Ik kom daar nog steeds voor controles. Mijn hersenletsel uit zich in spasticiteit in mijn beide armen, beide benen en in mijn spraak. Cognitief werkt alles normaal. Alleen gaat dat soms wel iets vertraagd.”

Een schooltijd met vallen en opstaan

Ze woont haar hele jeugd ‘gewoon’ thuis. Haar ouders willen absoluut niet dat ze naar het speciaal onderwijs gaat. “Mijn ouders zeiden: ‘Claudia redt zich wel. We gaan niet te veel aanpassen.’ Ik ging naar een reguliere basisschool. Daar liep ik een leerachterstand op omdat schrijven moeilijk gaat. Daarom ging ik de laatste drie jaar naar het speciaal basisonderwijs. Daarna kon ik naar een reguliere middelbare school. Daar ging veel mis en ben ik na twee jaar naar een andere school gegaan. Daar was het top!”. Claudia maakt het mbo af in een kleine ICT-klas. Daarna wil ze verder studeren. Ze begint op het hbo aan de studie Ergotherapie. “Ik wilde de eerste spastische ergotherapeut van de wereld worden. Maar ik moest helaas na een jaar stoppen. Dat is wel frustrerend. Want qua ‘koppie-koppie’ kan ik hbo aan.” Het is een schooltijd met vallen en opstaan. Sommige ervaringen zijn zo traumatisch dat Claudia mentale problemen krijgt. Een lange periode van psychiatrische hulpverlening volgt.

Verhuizen naar de Bellettrie

In het voorjaar van 2016 wordt Claudia administratief medewerker op de afdeling HR in het Flevoziekenhuis. En net als iedere, andere jonge vrouw, wil ze het huis uit. Ze wil op zichzelf wonen in een ‘gewoon’ appartement of huis. “Wie over begeleid wonen begon, moest oppassen. Die kon ik wel schieten! In de zomer van 2018 en zat ik met een vriendin op een terras. Zij overtuigde mij om toch naar huizen met zorg en begeleiding te kijken. “Ze zei: ‘Probeer het nou. Je komt anders niet aan een passende woning. Je hebt ook een lift nodig.’ Ik ben toen naar het revalidatiecentrum gegaan. Zij zijn voor me gaan bellen. Ik kende InteraktContour helemaal niet. Ik kwam toen in potlood op een lijst in afwachting van mijn indicatie. Ik heb drie interviews en nog meer intakegesprekken gehad. Ook vanwege mijn psychische situatie. En toen kreeg ik het bericht: je komt bij ons wonen. Ik moest huilen van blijdschap. Ik mocht zelfs kiezen welk appartement ik wilde. Echt geweldig! Deze locatie was eerst een school en werd net helemaal verbouwd. Mijn appartement was een klaslokaal. Ik had lekker gespaard en heb toen in 1 keer mijn hele inboedel besteld.”

"Beste keuze van mijn leven"

Verhuizen naar de Bellettrie, is voor Claudia de beste keuze van haar leven. “Dat komt ook door mijn persoonlijk begeleidster Daphne. Zij is de beste zorgregisseur die ik me kan wensen. Zij heeft hbo Toegepaste Psychologie gedaan. Dat is superhandig in mijn geval. Ik kan soms angstig worden. Dan blokkeer ik zo, dat ik niet meer kan praten. Daarom heb ik een alarmknop. Die kan ik 24 uur per dag indrukken als ik zo’n angstaanval heb. En dan weten ze hier precies wat ze moeten doen.”

Claudia doet heel veel zelf. Bij dingen die lastig zijn, kan ze hulp vragen. Zoals de was ophangen. “Ik at in het begin mee met de andere bewoners, maar daar ben ik mee gestopt. Ik kook nu zelf 1 keer per maand mijn vriezer vol. Ik heb dan keuze uit 3 à 4 gerechten. Boodschappen doe ik ook zelf, maar 1 keer per week gaat er iemand van het begeleidingsteam mee. Dat is relaxter. We overleggen dan samen over wat ik ga kopen. Ik kijk anders niet goed omdat ik snel de winkel uit wil. Ik ben ook opgenomen in de dagelijkse zorgroute. Dus iedere dag zie ik iemand waarmee ik dingen afstem. Dat is wel fijn. De begeleiders vind ik allemaal heel fijn. Mensen die midden in het leven staan.”

Harde humor, een hond en Laura Pausini

Op jezelf wonen en voor jezelf zorgen, kost energie. Werken lukte steeds minder qua energie. Ze moest ermee stoppen. Sinds 2 jaar heeft Claudia een huisgenoot die ook veel aandacht vraagt: hond Mika. Die laat ze 4 keer per dag uit. Huisdieren zijn dus welkom in de Bellettrie. “Ik moest wel een contract ondertekenen dat ik haar helemaal zelf zou verzorgen.” Claudia laat zich door haar beperkingen niet uit het veld slaan. Humor, actief bezig zijn en haar liefde voor Mika houden haar op de been. “Het is zo gelopen. Weet je wat Claudia betekent? De kreupele en de lamme. Mijn vader heeft wel eens gezegd: ‘alsof we een vooruitziende blik hadden toen we die naam voor jou uitkozen’. Ik hou van dat soort humor. Ik heb een sweater met de tekst: ‘Doe niet zo spastisch joh! Dat kan ik veel beter.’ Lekker harde humor."

"Ik ben wel in het verkeerde land geboren. Dat had Italië moeten zijn. Ik ben groot fan van Laura Pausini. Ik heb haar zelfs ontmoet.” Claudia heeft een rolstoel met een elektrische koppelfiets. Ze kan zelf trappen. “Daarmee ga ik de stad in. Lopen is te vermoeiend. Ik spreek vaak af met mijn moeder of een vriendin. Dan fietsen we samen. Ik wil iets van mijn leven maken. Dat is zo belangrijk. Ik ontmoet te vaak mensen die er niets van willen maken. Dat wil ik wel. ”